കവിത : വേർപാടിൻ കയം

ജിഷ്ണു രാഘവൻ.

എന്തുകൊണ്ടോ മനസിനെ ഒരുപാട് പിടിച്ചുകുലുക്കിയ ഒരു സെലെബ്രിറ്റി വേർപാട്. മകനെയും മകൻ കൂടെയുണ്ടാകുമായിരുന്ന നാളെകളെയും നഷ്ടപെട്ട ഒരച്ഛനെ കണ്ടതിനു ശേഷം പ്രക്ഷുബ്ധമായ മനസ് കുറിച്ചിട്ട വരികളാണ്. പദധനഹീനത ലേശമുണ്ടോയെന്നൊരു ശങ്ക.

കവിത : വേർപാടിൻ കയം

******************************

നിൻ പൂമുഖവാതലിൻ പടിക്കെലെന്തു ശൂന്യത.

മുറ്റത്തെ കോണിലെ ചെമ്പകത്തിനെന്തു നിശ്ചലത.

ചുടുകട്ടയിൽ തീർത്ത ചിത്രകൂടത്തിനുള്ളിൽ,

വളഞ്ഞു കേറുന്ന ഗോവണിക്ക് അങ്ങേതലം,

നിൻ മുറിയുടെ വിശാലതക്കെന്തു  മൗനം.

ഈരണ്ട്‌ ജോഡി നയനങ്ങൾ തിരയുന്നു നിന്നെ,

ആ മലർ മന്ദഹാസം ഒരു വേള ദർശിക്കുവാൻ.

ഈരണ്ട്‌ ജോഡി കർണ്ണങ്ങൾ കാതോർക്കുന്നു നിനക്കായി,

ആ ശബ്ദ സൗകുമാര്യം ഒരു വേള ശ്രവിക്കുവാൻ.

ഈരണ്ട്‌ ജോഡി കരങ്ങൾ തേടുന്നു നിന്നെ,

ആ സൂര്യ തേജസ് ഒരു വേള പുണരുവാൻ.

ജനകന്റെ അശ്രുസ്മിതങ്ങൾക്കു അഗ്നിയോളം ഉണ്ടല്ലോ താപം,

ജനനി തൻ മിഴിദളങ്ങൾക്കു കടലോളം ഉണ്ടല്ലോ ആഴം.

നീ തീർത്ത കയത്തിൻ  ഗഹനമേതുമറിയാതെ,

നിൻ മോക്ഷ പ്രാപ്തിയിൽ തേടുന്നു വൃഥാ അവർ,

അലഭ്യമാം നിതാന്ത ശാന്തിതീരം.